…”Emilia Derwin nigdy nie miała poważniejszych problemów ze swoim ciałem. Wszystko działało jak trzeba, skóra była gładka. W okresie menopauzy na jej skórze pojawiły się różowe plamy. Wmawiała sobie, że to nic takiego, lecz w końcu wybrała się z nimi do lekarza. Trafiła na uznaną dermatolog, nazywaną przez pacjentów Profesorką. Dostała skierowanie na dalsze badania w szpitalu. Tam dowiedziała się, że cierpi na sklerodermię. To poważna choroba immunologiczna, w której tężeje skóra, mięśnie i organy wewnętrzne.
Człowiek cierpiący na nią powoli zamienia się w kamień. Emilia chciała być jak kamień, modliła się o to. Jej życzenie spełniło się przewrotnie, pozbawiając ją nadziei na przyszłość.
Kobieta wybrała się w podróż do Paryża, w odwiedziny do byłego partnera, Filipa, u którego obecnie mieszka ich syn, Alan. Filip jest biseksualny, niegdyś kochał Emilię, teraz żyje w związku z Dawidem, który jej zazdrosny o byłą swojego kochanka. Obawia się, że na jej widok w Filipie odżyje uczucie sprzed lat. Emilia stara się wybaczyć Filipowi, że porzucił ją i syna przed laty. Próbuje też wyprzeć żal do Alana, który woli mieszkać z ojcem, nieobecnym przez większość jego życia, niż z matką, która dbała o niego od urodzenia.
Emilia wspomina swoją przeszłość, wszystkie miłości swojego życia, myśli o przyjaciołach i dzieciach. Była odnoszącą sukcesy autorką, pracowała też w teatrze. Czy jeszcze coś ją czeka prócz cierpienia?
Kobieta przywołuje z pamięci swoich ulubionych bohaterów literackich, wspomina też postaci wybitnych kobiet. Z lektury jej tekstów dowiadujemy się faktów na temat Oriany Fallaci, Emily Dickinson, Anne Sexton, Marqueritte Yourcenar, Marii Skłodowskiej-Curie. Myśli Emilii przeskakują z tematu na temat w poszukiwaniu sensu życia, cierpienia i śmierci. Powieść Marty Fox jest pełna codziennej, życiowej mądrości, czasem widzianej poprzez łzy. Emilia miała to szczęście, że otaczali ją przyjaźnie nastawieni ludzie, pobudzający jej kreatywność.
Osoby, z którymi rozmowa była dla niej jak terapia: pozwalała spojrzeć na sytuację z innej perspektywy. Wiadomo, że z daleka widać więcej. Czasem trzeba wyjechać, by zatęsknić za domem i zwykłymi, prozaicznymi czynnościami, jak picie kawy ze znanym i lubianym widokiem.
Pisarka ostatecznie wzięła się w garść, nie pozwoliła sobie na słabość i usiadła do nowej pracy. Jej kolejna książka rozpoczyna się pierwszymi zdaniami “Kobiety zaklętej w kamień”: ” Emilia nie miała nabożnego stosunku do własnego ciała. Do tej pory nie sprawiało jej większych kłopotów”.
W naszym książkowym gronie powitaliśmy z radością nową klubowiczkę Panią Agnieszkę Sawińską.
Zapraszamy inne panie oraz panów na nasze Spotkania.
Kolejne 29 czerwca godzina 17.00 – będziemy omawiać książkę
Eric-Emmanuel Schmidt “Zapasy z życiem”.
Serdecznie zapraszamy na spotkanie i do czytania lektury dostępnej oczywiście w naszej bibliotece.
